It's a trial --> Goed debuut!

It's a trial! --> Goed debuut!

Wat was het vroegggg! Vrijdagochtend 28 september was er een van de vroegste. En het probleem? Ik was voor mijn wekker al wakker.. Precies te dicht bij mijn wekkertijd om nog te kunnen slapen. Best jammer want het bed is er een om op te slapen, niet echt om lekker op te liggen. Het ontbijt stond al klaar bij ons in het gebouw in het keukentje. Nouja keukentje, qua oppervlakte zou de keuken van Chateau B’vo er 5x in passen. In de vroege ochtend dit keer je eigen brood roosteren, zonder te roosteren is het te droog om te kunnen eten. En dat voor 12 man, weer een heel brood weggewerkt dus! En dan is het nu natuurlijk nog maar de vraag of het het vroege opstaan waard was!

Om kwart voor 7 werden we al opgehaald door 2 kinderen van het Nederlandse echtpaar dat hier woont. Eventjes naar school lopen.. EVEN! Het was een half uur lopen dus. Gelukkig was het dus kwart voor 7, dat betekent hier nog maar een temperatuur van ongeveer 22 graden. En raar maar waar, ik was blij met mijn lange broek die ik aan had! Wat een mooie school was het! Hele nieuwe gebouwen op een groots opgezet terrein. Groots opgezet is niet zo moeilijk, er is hier gewoon helemaal niks in de omgeving. Af en toe een verdwaalde woonhut en dan houdt het al op. Wat was het leuk om dit mee te mogen maken! We hebbe werkelijk waar een koninklijk welkom gekregen!

Toen de bel ging, lekker op de ouderwetse manier met een handbel, gingen alle kinderen netjes per klas in een rij staan. We werden nog ff door een paar kinderen weggestuurd omdat we op hun plek stonden.. Eerst ging de strengste lerares van de school de kinderen ochtendgymnastiek laten doen. Armen omhoog, armen voor je, armen naar beneden, armen omhoog, armen naar beneden, armen naar voren, armen omhoog, armen naar voren, armen naar beneden en daarna weer netjes in het gareel gaan staan. Het volkslied van Zambia werd nog gezongen, niet zomaar 1 couplet maar het gehele lied volgens mij. Vervolgens gingen de kinderen netjes in een lange rij, klas per klas naar een ander gebouw toe. Wij netjes inritsen tussen de oudere kinderen voor deze tocht. We waren al redelijk snel bij het andere gebouw, het was een meter of 50. In dat gebouw was er een grote ruimte waar veel banken in stonden. Wij kregen de luxe stoelen achterin de zaal, de kinderen zaten allemaal voor ons. En toen begon la grande opening van de schooldag! Er werd gezongen in koor. Bij een nummer waarvan ik de titel niet weet begon iedereen ineens te lopen. Een soort zijwaartse polonaise. Ik stond op de hoek bij het middenpad, zag in mijn ooghoek een rode vaag richting mij komen. Ik kijk naar links en zie daar: De jongste lerares van het stel naar me toe komen.. Oh jee, wij moesten dus ook! Dus jaja, ook wij in de zijwaartse polonaise van links naar rechts mee lopen met de menigte. Ineens was het liedje klaar dus gingen we weer zitten. Dit maal werd het een stuk rustiger en konden we rustig op adem komen. Er werden 2 kinderen naar voren geroepen om een gedeelte van het gebed te doen. Tussen mijn oogwimpers door zag ik een paar kinderen stiekem af en toe naar ons achterom kijken, we blijven een attractie hier! En toen kwam het: WIJ werden naar voren geroepen! We moesten met z’n alle op een rij gaan staan voor alle kinderen. Een voor een moesten we onze naam, waar we vandaan kwamen, wat we kwamen doen en voor hoe lang opnoemen. Tot slot moesten we allemaal, en nu komt het, onze favoriete maaltijd zeggen! Dit gaf natuurlijk hilariteit alom! De boerenkool met worst, spaghetti, hutspot, zuurkool met ham en kaas en pannenkoeken vlogen de kinderen om de oren. Geen van de gerechten zullen ze kennen, erom lachen konden ze in ieder geval wel! Nadat iedereen van ons hiermee klaar was kwam er alweer een lied. Wij werden naar achter tegen de muur aan gedirigeerd. Dit alles om ruimte te maken voor de volgende dans: de docenten! En wat voor een dans! Dit zou in Nederland niet getolereerd worden denk ik. Maar het is onderdeel van de cultuur, dus wederom prachtig om het verschil te merken! 4 Docenten stonden aan onze linker kant, 4 aan onze rechter kant. Links werd begonnen, al kont schuddend op het ritme van de muziek ging de docent naar de overkant. Koos vervolgens een andere docent om samen terug naar het midden te gaan al kont schuddend. Eenmaal in het midden gingen ze terug naar hun eigen kant en dit herhaalde zich dus 4 maal. En toen kwam het moment waarop de kinderen bijna huilend van het lachen op de grond kwamen te liggen. Misschien is het wel al een beetje aan te voelen; Wij moesten ook.. Ik kweek hier in Zambia echt flexibele heupen volgens mij, zo vaak dansen! De docenten vroegen ons ten dans en met hun moesten wij dus voor alle kinderen ook zo kont schudden, hilarisch!! Nadat dit klaar was gingen de kinderen naar hun eigen klaslokaal.

Wij bleven na puffend en lachend nog even achter in de ruimte. Hierna werden we door de Amerikaanse vrouw naar haar man gebracht. Deze mensen zijn de oprichters van de school. Geweldige mensen dus! Op de school zitten inmiddels ongeveer 135 kinderen. Ik denk een stuk of 10 blanke kinderen van mensen die hier werken. Het is een internationale school dus de hoofdtaal is Engels. De school biedt elke klas iedere dag een half uur computer les! De Amerikaanse man vertelde ons het verhaal over het opstarten van de school. Ze moesten bijvoorbeeld zelf de leraren opleiden om les te geven. Een ding dat voor ons heel normaal is maar voor de Afrikaanse mensen heel moeilijk: Puzzelen! Hij was begonnen met een 7-delige puzzel, zelfs dat ging amper! Gelukkig is dit natuurlijk een stuk gewenning, nu lukt dat allemaal wel. De school is afhankelijk van giften, voornamelijk vanuit Amerika en Nederland. Een container vanuit Amerika doet er maar liefst 6-8 maanden over om op het juiste adres te arriveren!!! Even wachten op de nieuwe computers duurt dus wel even..

Na de rondleiding op de school kregen we nog een rondleiding bij andere gebouwen in de buurt van de school. Hierbij kwamen we langs een ander gebouw waar computerles werd gegeven aan de plaatselijke bevolking. Ook kwamen we langs het vliegveld van Macha. Hopelijk kunnen we nog regelen dat we een rondvlucht kunnen doen! Ben wel benieuwd hoe dat er hier uit gaat zien!

We arriveerden om een uur of half 11 weer terug bij ons gebouw. Heerlijk tot aan de lunch in het zonnetje gezeten! Je armen en gezicht worden hier stiekem wel bruin, alleen je zit bijna nooit in je zwembroek. Dit keer dus wel lekker in sportbroek dus we zijn inmiddels wel wat verkleurd, niet rood!

En toen hetgeen waar de titel van deze blog op slaat; de lunch! Wat een lunch! Het rook al heerlijk toen we richting het eetgebouw liepen (2 meter van onze voordeur). Het eten is hier eigenlijk super goed, zeker voor ruraal Afrikaanse gebieden. Op de OK hadden we een Canadese gesproken die stage liep bij de verpleging. Zij verblijft bij de school voor verpleging. Zij eet vooral het mais deeg wat lijkt op rijst. Dit dan met bruine bonen en heeeel soms wat vlees. Wij hebben als ontbijt: Pap, eieren en zelfs pannenkoeken gehad! We eten 2 keer warm per dag. Zoals: rijst met hachee, spaghetti bolognese, rijst met kip en allerlei ander top eten wat tot nu toe goed gevarieerd was. Maar gister dus een probeersel voor de kokkin wat wij als geslaagd bestempelen. Jaja, PIZZA!!!!!! En goeie ook! De moeierboom uit Etten kan er nog wat van leren! Goede bodem, lekkere tomatensaus, ui en gehakt met een lekker laagje kaas erbovenop! Er was zelfs een hele plaat pizza over, die mochten we meenemen en hebben we gisteravond tijdens een film kijken heerlijk gegeten!

Na de lunch weer les gehad, man man, die after-lunch dip sloeg weer toe. Na de les was er dus maar een ding om te doen: Slapen! Heerlijk van kwart over 4 tot 5 voor 6 geslapen :D Vervolgens om 6 uur maar weer eten. ’s Avonds Wie-ben-ik gespeeld en een film gekeken!

Vanochtend er om half 7 uit, Nicole is vandaag jarig dus de eetkamer moest versierd worden! Een tip voor ieder die dit leest: Koop never nooit ballonnen van de Zeeman!! Je blijft je longen uit je lijf en die ballonnen geven geen kik! Met veel blaaswerk hebben we de eetkamer toch nog leuk opgevrolijkt en kon het zingen beginnen toen Nicole binnen kwam.

Ikzelf heb deze ochtend vrij, vandaar dat er nu alweer een verslag is. Vanavond gaan we uit eten bij een restaurant waar een plaatselijke band zal spelen! Morgenochtend naar de kerk en ’s middags volleybal toernooi! Lekker weekend dus! Ik ga lekker buiten zitten nu, het is jammer genoeg bewolkt. Mja een temperatuur van 35 graden blijft er nog wel over!

Houdoe!