Een weekend op z'n Afrikaans!

Een weekend op z’n Afrikaans!

Wat een weekend was dit! Ik kan nog steeds niet geheel bevatten wat we gezien hebben allemaal. Alles, maar dan ook echt alles was nieuw voor ons! Als ik een heel opvallend ding moet zeggen over afgelopen weekend is het: Wat nou emancipatie?? Dat kennen ze hier niet?!

Voordat ik het verslag begin: Het is giga moeilijk om op papier uit te leggen wat we hebben gedaan(of juist niet) en wat de cultuur van de mensen hier is. Ik zal een poging wagen, zodat het ook maar op papier staat. Bereid je dus voor op een lang verslag.. Het beste is eigenlijk om de foto’s te zien! En nog, ook al zegt een foto meer dan 1000 woorden, alle foto’s bij elkaar komen nog te kort voor dit weekend!!

Het avontuur ging voor ons beginnen, om 14.00 uur zaten wij klaar op vrijdag 5 oktober. Tuurlijk, te vroeg, we hebben dat nog niet echt geleerd, 2 uur is hier tegen half 3. Wij gingen slapen bij Rodex Hansolo in het dorp Shibajine. Een opvallend groot drop! Het was een kwartiertje lopen vanaf onze slaapplaats. Toen we bij het huis aan kwamen ontmoetten we de vrouw van Rodex, Consiria. Ze woonde in hun huis samen met het zusje van Rodex, een jaar of 10 was ze, Annet. Wat een mooi huisje was het! De man zit ook vol ambitie en passie over zijn gezin en woonplek! Het huis heeft hij zelf gebouwd, ik denk dat slechts 15% van de mannen in NL een huis zou kunnen bouwen zoals hij! Hij was nog niet aangesloten op het stroomnet, maar alle bedradingen zaten al in de muur verwerkt! Het was een redelijk klein huis, klein maar fijn. Er was nog iets klein, maar minder fijn. Ik ben dit weekend de hele tijd samen met Justin geweest. Even voor de omschrijving: Justin is maar echt nét iets kleiner dan ik, en dat is niet sarcastisch! We hadden onze eigen kamer, so far so good. Het matras was ook wel prima, zoals we gewend zijn hier in Afrika. We hadden maar 1 kussen, maar dat werd opgelost omdat we van een deken die we bij hadden om weg te geven een kussen maakten. Dus dat was ook het ergste niet. Er zat ook geen plank achter ons bed, dus onze voeten konden ook lekker uitsteken. Still no big problem. Wat was dan het probleem? Well.. Kun je het je inbeelden, 2 jongens van mijn postuur in een bed van maar liefst 120 cm breed?? In hoeven lig ik in m’n uppie in een 90 cm bed! Lekker stil liggen dus.. Aan je eigen kant van maar liefst 60 cm. De eerste nacht heb ik dus amper een oog dicht gedaan. Toen ik me ergens midden in de nacht omdraaide op mijn rechter zij deed ik mijn wimpers maar eens een beetje van elkaar. En verhip, Justin lag met zijn neus op 2cm van die van mij.. Dat werd dus maar even terug omdraaien.. Niet alleen hier om sliep ik slecht. Wat is het toch anders dan in NL, zeker i.v.m. Rotterdam. Het geluid wat je hier hoort is zo vreemd ’s nachts. Allemaal dieren, groot en klein, en ze lijken allemaal aan de andere kant van dat dunne muurtje te staan. De muggen vliegen je om je oren. Om gek van te worre! Maar ik ga te hard, we waren nog bij 3 uur ’s middags ongeveer.

Rodex heeft het wel lekker voor mekaar. Hij beheert een flinke lap grond (is er toch genoeg in Afrika), heeft een baan bij het onderzoeksinstituut waar zijn vrouw ook werkt. Het huis heeft zelfs een zonnepaneel, dus ook nu was er al wel elektriciteit. Er zijn zelfs veel mensen gekomen die hun mobiel afgaven zodat die opgeladen kon worden. Het nadeel van het huis in onze ogen: De badkamer en wc.. beginnen bij het meest fijne: De badkamer. De badkamer was een hutje gemaakt van stro, iets verderop op het gebied. Het was best hoog stro rondom, dus dat is prima om in te douchen. Er was alleen een opening, tuurlijk om naar binnen te gaan. Alleen daar hing een stok, waar weer een handdoek aan hing. Stel dat ik daar het moeten douchen, op de ouderwetse manier met een emmer, dan had iedere voorbijganger alles kunnen zien behalve m’n benen, net iets te laag begon je met het wel weer zien.. Maar hier heb ik geen last van gehad, het hele weekend heb ik alleen mijn gezicht, handen en voeten gewassen. Hoe blij ik was om weer een stromende warme douche te hebben kun je je dus wel inbeelden! Vol mee zingend met de muziek onder de douche dus!
En dan het toilet: Superdeluxe buiten toilet! Dat zie je in Nederland zelfs zelden! Inclusief ARKO! Maar tijdens de hete middagzon, wat een schijthok .. Letterlijk en figuurlijk! Ik weet niet hoe, maar ik ben van de diarree die ik van tevoren had over gegaan op totale obstipatie voor heel het weekend! Echt respect voor alle mensen in Afrika die daar gewoon hun behoefte kunnen doen. Je zal er aan wennen als je niet anders gewend bent. Aan de ene kant jammer dat ik gewoon echt niet hoefde, had wel weer een mooie ervaring geweest :p Maar genoeg poepverhalen, we gaan verder.

Nu iets waar veel moeders in NL jaloers op zouden zijn. De keuken! Of nouja, ze zouden jaloers zijn op een deel van de keuken! Een heel mooi huisje, met rieten dak! Het enige nadeel: geen gas, dus koken op hout. We hebben het hout nog gebracht zien worden, 2 flinke ossen voor een wagen en kilo’s hout achterin de wagen! In het huisje werd in ieder geval overheerlijk voedsel klaargemaakt! Maar daar over later meer.

Hopelijk hebben jullie nu een beetje een beeld van hoe het er uit ziet, zal ook nog wel fotootje erbij zetten. We hebben eerst lekker Afrikaans geluierd. Wat wil je dan ook in de bijna 40 graden zon! We hadden wel een leuk gesprek met Rodex, aardige man! Hierin was ook naar voren gekomen dat we zo genoten van de cola hier, en dat dat dus helaas donderdagavond er niet was! Hij moet het hebben ervaren als een tip om iets te gaan doen. Hij vond het hoog tijd om naar het ‘cafe’ te gaan voor een lekkere cola. Hoezo een goed idee??!!
Dus wij 200 meter lopen naar een winkeltje waar ze ook drank verkochten. Er was een grote vriezer waar koude dranken in zaten. En verhip, er was zelfs het mooiste blond wat ik in Afrika heb gezien: BIER! Hoe graag hadden we dat wel niet genomen! Watertandend zaten we te kijken naar allerlei zatte mannen die aan het drinken waren.. Helaas voor ons, onze gastheer had ervoor al gezegt zelf eigenlijk nooit alcohol te drinken. Dit i.c.m. met het feit dat het op de mission verboden is heeft ons doen besluiten dat we met cola zeer veel genoegen konden nemen! Heerlijke ijskoude coca cola op dus! En wat een aanspraak van die dronken mannen.. Waarom we geen bier wilden blabla. Justin nog van shirt gewisseld met een dronken Afrikaan omdat die man Thomas heette en Justin een Tommy Hilfiger shirt aan had. Nog wel een extra koude cola van die man gehad, lucky us!
Hierna liepen we naar een volgende plek waar mensen bijeen komen. Op de weg er heen kwamen we nog het broertje van de Dominee tegen. Ladderzat op de fiets. Hij had dus weinig gemeen met zijn broer, wat hij zelf meteen al toegaf. Het mooiste van die man: zijn T-shirt. Wie heeft er het T-shirt in een Afrika bak gedaan die deze man aan heeft?? Zie de foto;)
We waren dus op weg naar de pooltafel! Bart en Lucas zouden met hun gastheer daar ook heen komen. Gezellig:) De pooltafel stond er, aardig wat mannen er omheen ook. Zelfs nog eentje in een Nederlands elftal shirt! De mensen spelen vaak om geld, er hangt dan geld boven de pooltafel aan een klemmetje. Rodex regelde dat Justin en ik ook konden spelen, zonder geld. De moeilijkheid van poolen in Afrika werd snel duidelijk. De witte bal, de belangrijke witte bal, was namelijk niet rond.. En hij was klein. Zelfs de meest makkelijke ballen werden dus gemist door ons. Lache gieren brullen aan de zijkant, voor ons lachen als een boer met kiespijn. Ik speelde tegen een Afrikaanse man die ongeveer net zo goed was als ik, vandaar dat hij per ongeluk de zwarte bal in het putje kreeg, ik won dus! Justin was in zijn pot nog goed teruggekomen van een uitzichtloze situatie, maar het mocht niet baten, de Afrikaan won. Bart en Lucas kwamen toen Justin nog bezig was. De gastheer van hen is DJ bij de lokale radio. De stroom was weer eens uit gevallen dus op dat moment was er geen radio uitzending. We mochten wel binnen gaan kijken bij het radio station. Echt wel professioneel gebouw! Natuurlijk zijn het oude muziekinstallaties vanuit Europa of Amerika, maar het werkt wel allemaal nog!

Toen we buiten kwamen was het ineens pikkedonker, zo gaat dat hier. De zon is hier binnen een kwartier/half uur geheel onder. We gingen terug naar ons huis waar we werden verwelkomd met een maaltijd die binnen klaar stond. Bij elke maaltijd eten de mensen hier Shima, een soort droog gekookte maïspap. Weinig smaak aan, maar wel lekker makkelijk om te combineren met van alles en nog wat! Bij elke maaltijd hebben ze ook een soort van warme boerenkool maar dan met een andere smaak. Hierbij hadden we deze avond ei. Lekker met tomaat en een soort bosui erbij. We hebben elke keer alleen met Rodex gegeten. De vrouwen aten iedere keer buiten of in de gang. Vraag me niet waarom, cultuur gok ik zo.
Na het eten hadden we op de ipod van Jasper een flimpje van Sensation White laten zien. Rodex haalde meteen zijn vrouw erbij omdat hij het zo bijzonder vond! In vervolg van het enthousiasme over het filmpje ging Rodex ons afrikaanse muziek laten zien. Dit keer laten zien, de gehele dag hadden we al muziek gehoord over de 2 grote boxen die hij in huis heeft staan. Op de tv die hij had, jaja inclusief kleurenbeeldscherm, liet hij Afrikaanse muziekclips zien. Leuke afsluiting van de dag dus! Over de eerste nacht heb ik het al gehad, ik zal mijn persoonlijke ellende niet nog eens herhalen. Het enige wat ik er nog over kwijt wil is dat de lakenzak (van mezelf) waarin ik lag meer een plakzak was geworden.. Zo warm was het nog ’s nachts.

’s Ochtends 6 oktober werd gestart met een portie Westerse muziek. Het zag er al lekker licht en warm uit buiten. De hanen hadden voor mijn gevoel al een paar uur geprobeerd ons wakker te krijgen. Omdat de muziek zo aan stond besloot ik maar om mijn bed uit te komen, het is een beetje gissen of dat dat nou de opzet was van de muziek. Er werd vriendelijk Mwabuka Boti gezegd toen ik buiten kwam. Ik ging maar even voor een retourtje naar het toilethok. Zo ’s ochtends zijn er een stuk minder vliegen! Het was dus kwart over 6 in de ochtend. Tot aan het ontbijt hebben we niks gedaan. Het enige wat we deden was kijken naar Wieteke en Nicole die bij de buren de gravel aan het aanvegen waren, de afwas deden, een poging tot onkruid wieden en vervolgens binnen de vloer mochten dweilen. Arme dames! Om 8 uur mochten we naar binnen voor ons ontbijt. Vers wit brood met thee. Lekker dat verse brood, in de dormitory krijgen we alleen oud brood wat we eerst moeten roosteren.

Na het eten stond ons wel een loodzware klus te wachten. Water halen. We hadden de buurmeiden al water zien halen met tonnen op hun hoofd. Die tonnen die zij hadden waren niks vergeleken met de ton die wij moesten doen! Het verschil is wel: gelukkig niet op het hoofd. Als dat zo zou zijn, dan had ik dit niet meer kunnen typen. De plek waar wij het moesten halen varieerde ook. Het drinkwateraftappunt was een stuk dichterbij, maar toch ook wel weer ver. Wij moesten water halen bij de watertoren. Ondanks dat dit het hoogste punt van de gehele regio is, was dat ding niet te zien vanaf ons huis… Naar een schatting die wij achter af deden was het zo’n 1.5 km. De heenweg was uitstekend gegaan, zeker voor Justin. Rodex en ik hadden onze ton vast, Justin liep achter ons de weg vrij te houden. Eenmaal bij de watertoren aangekomen bleek dat wij de ton niet gingen vullen met schoon drinkwater. Wij waren op pad gegaan om vies, bruin water te halen om de tuin mee te bewateren. Het nadeel hiervan: dit moesten we gewoon met een emmer over gaan brengen van bassin naar ton. Niet erg als je maar een paar liter hoeft te hebben. Alleen hadden wij dus een speciale ton bij. Tweehonderdvijftig liter schoon aan de haak! We hebben hem met z’n 3e wel tot aan de nok toe gevuld gekregen! Toen begon dus de terug weg.. 1.5 km weer terug dus. Gelukkig was die ton rond, dus lekker rollen over de het Afrikaanse zandpad vol met kiezels, stenen, geulen en bochten. Nadat we thuis kwamen hebben we de stekkies die als heg moeten gaan groeien water gegeven. Tot onze verbazing/angst hadden we maar de helft van de tuin water kunnen geven. Die 250 liter zie je letterlijk voor de zon verdwijnen! Gelukkig stelde Rodex ons gerust, voor vandaag genoeg arbeid voor ons mannen.

Na deze arbeid kregen we een voor de plaatselijke bevolking overheerlijk drankje: Bwatu. Het is een drank die een dag eerder gemaakt wordt. Het wordt gemaakt van maïsmeel, water en stukjes zoete aardappel. Stukjes… Als ik ergens een hekel aan heb, dan is het stukjes in mijn drinken. Deze middag smaakte het nog aardig, hoop suiker erin, neus psychisch dicht en goan. Terwijl ik nog bezig was met dit drankje naar binnen te krijgen werd het hout gebracht. Door die ossenwagen dus.
’s Ochtends tijdens het ontbijt werd het vlees voor het middageten al gebracht. Het zusje van Rodex kwam binnen met een plastic zak met daarin een geitenpoot. Van heup tot aan hoef. Al het vlees werd al gekookt om het als lunch op te eten. De poot, die als enige niet gevild was bleef hierbij over. Het zusje van Rodex was hier dus lekker mee aan het spelen! Dat zou je toch nooit zien in NL??!!
Nog voor het middageten had Rodex bezoek gehad van 2 neven van hem. Justin en ik hebben ze leren pesten. Zelfs een kaartspel hadden ze nog nooit gezien! Lache gieren brullen met die mannen, zeker op het punt dat 2 het wel snapte en 1 nog steeds niet! Al waren ze niet erg competitie gericht, de kaarten hielden ze met gemak minutenlang open voor iedereen die er in wilde kijken. En precies op het punt dat we naar binnen zouden gaan als het potje klaar was gebeurde het.. Nouja, het gebeurde niet.. Er kwam echt geen eind aan die pot! En een honger dat Justin en ik hadden! En allebei al klaar ook.. Gelukkig werd ons geduld beloont met een overheerlijke maaltijd met geitenvlees! Die vrouw kan koken, niet normaal! En dat op één pit, vlam.

Tijdens het natafelen hield ik het al niet meer. Mijn ogen zakte echt automatisch naar beneden toe. Ik ging na het eten dus even slapen. Voor mijn gevoel ben ik minstens een uur lang heerlijk in dromenland geweest. Toen ik weer bij kennis kwam ben ik dus ook maar snel naar buiten gegaan, het is tenslotte zonde van het weekend bij de locals. Toen ik terug buiten kwam en naar Justin, Wieteke en Nicole op zoek ging bleek dus dat ik maar 15 minuten geslapen had.. Ach, ik voelde me weer fit! We hadden toen zelfs een soort van euroshopper ijslollie gehad! Heerlijk verkoelend op die warme middag!

Op een gegeven moment zijn we maar weer gaan kaarten, iets beters was er toch niet te doen. Tijdens het kaarten werd de kip voor het avondeten gebracht. Bungelend aan het touwtje dat haar poten verbond aan het stuur. De kip leefde dus nog. De man die de kip bracht was op de fiets, achterop de fiets had hij nog een passagier. Een geit. Ook levend. Wat een geluid kwam er uit dat beest! Klonk niet alsof hij het leuk had.. Gelukkig hebben ze hier de partij van de dieren niet! Toen het inmiddels al donker werd ging de kip aan zijn laatste minuten beginnen. De vrouw van Rodex sneed de keel door als een geoefend slager. De kip was me toch lekker! De Koolmees in Rotterdam kan er echt niet tegen op, sorry silvan en prinsesje! De kip was heerlijk mals, de saus erbij was gruwelijk en de combi was onbeschrijflijk. Om 10 uur mochten we gelukkig naar bed, weer helemaal afgebrand van moeheid. Justin ging deze nacht op de grond slapen, op 2 dekens waar je zelfs de noordpool mee overleeft. Geluk voor mij dus, een goede nachtrust gehad!

De ochtend startte weer om een uur of 6. Justin had op de grond minder goed geslapen dan ik, dus hij mocht nog even gaan liggen op het bed en wat uitslapen. Voor het ontbijt hebben we nog even gewerkt in de tuin. Nog meer stekkies steken die de heg moeten gaan vormen. Ook het onkruid gewied, gehakt eigenlijk. Het werd gedaan met een soort hakbijl waarbij het ijzer 90 graden gedraaid was. Blaren had ik er door op mijn handen staan! Voor het ontbijt ook nog een goede daad gedaan, niet op het toilet (dat lukt simpelweg gewoon echt niet), maar voor sinterklaas gespeeld. De kleren en schoenen die ik van Sam mee had gekregen heb ik uitgedeeld aan jongens die langs kwamen zonder schoenen en met gescheurde broeken. Zelfs het Redt NAC T-shirt paste bij de nicht van Rodex! Leo en Johan kunnen voor de volgende cursus ook de eerste Afrikaanse aanmelding verwachten. Het shirt van de Keepersschool zat een van de jongens als gegoten! Het ontbijt was lekker, eigenlijk weer Shima, maar dan niet uitgekookt. Dit keer dus als pap. Weer een hoop suiker erbij en eten maar . Weer dat zoete bier erbij. Dit keer was er iets niet goed, ik weet niet of het aan de mieren lag die er in dreven of dat hij gewoon over datum was. Maar hij was zuur en vies.. Gelukkig kon ik mijn beker leeggooien toen Rodex weg was. Meteen tandpasta in mijn mond gedaan in de hoop dat de haren op mijn lijf weer normaal gingen staan in plaats van overeind.
Na het eten zagen we de jongens aan wie we de kleren gaven nog rondhuppelen in de kleren. Ik denk dat ik wel een paar kapotte enkels heb veroorzaakt door mijn sinterklaasactie. Bij een van de jongens zijn de schoenen nog duidelijk te groot, ik heb een foto waarop je zijn enkel ziet dubbelklappen.. Gelukkig ziet het er op de foto erger uit dan in het echt, de jongen liep met een lach op zijn gezicht rond!

We gingen om 10 uur naar dezelfde kerk als dat we vorige week waren geweest. Dit keer was de dienst, en dan vooral de preek een stuk leuker dan vorige week! Dit keer moest een groep Amerikanen naar voren komen in de kerk. Dit was de groep waar die bestaat uit begeleiding en 12 meiden waarvan de dames bij ons in de dormity slapen. Hier later meer over, dit verslag is al veel te lang.

Na de kerk nog even heerlijke kleine visjes op als lunch. Tuurlijk weer met Shima, echt lekker spul inmiddels. We hebben nog een paar goede foto’s gemaakt met het hele gezin als herinnering. E-mail uitgewisseld omdat ze graag de foto’s willen hebben. Inmiddels ben ik door Rodex zelfs toegevoegd op facebook! Hierna hebben we Wieteke en Nicole meegenomen naar huis, zij hadden het een stuk zwaarder gehad en waren blij dat ze konden gaan.

Inmiddels is het al maandagmiddag. De stroom ligt er weer eens uit, geen idee wanneer ik dit dus kan gaan posten. De 3383 woorden vind ik te veel om het verhaal na te lezen en er spelfouten uit te halen, excuses daarvoor dus alvast. Vandaag is er weinig gebeurt in ieder geval. Vanochtend lekker uitgeslapen. ’s Middags eventjes les en de rest van de dag bezig geweest met dit verslag, frisbee en chillen.

Jullie horen nog verder van me, over de groep Amerikanen kan ik ook wel ff lullen.
Groetjes!