Een heel rode ginger op een watertoren

Een heel rode ginger op een watertoren

2 Oktober was alweer aangebroken! Wat gaat het toch snel hier! Al anderhalve week weg inmiddels, ik ben echt thuis voor ik er erg in heb!
Na het ontbijt ging ik samen met Justin een rondje hardlopen. Dit keer een andere richting op, richting de watertoren! We wisten dat we met Chris, een Amerikaan die op het onderzoeksinstituut werkt, woensdag de watertoren op zoude gaan. Wij dus wel benieuwd hoe die toren er nou eigenlijk uit zag! Hoog dus! Wij schatte de toren op een meter of 30, stuk hoger dan de rode glijbaan bij Bosbad dus! We gingen naar binnen en tot onze verbazing bleek er iemand onderin de watertoren te wonen! Er stond een klein bedje en een motor binnen. In het midden van de toren was een ijzeren trap die recht omhoog ging tot aan het dak. Kaarsrecht omhoog dus. Na twijfelen dan toch nog besloten om de klim te gaan maken. Ergens op 24 meter hoogte de eerste tussenstop. Even door een klein raampje kijken, dat was al schitterend! De laatste meters was door een smalle ruimte, omdat je natuurlijk door het waterbassin heen gaat. De ijzeren klep die de deur bovenop is kreeg ik wat lastig open, ik had m’n hoofd nog wel uitgestoken om het een en ander te zien, dat was al adembenemend! Maargoed, we waren aan het hardlopen, dus dat gingen we weer doen. Terug naar beneden geklommen, wat nog bijna spannender was dan omhoog. Even ter verduidelijking: Die trap heeft alleen maar een paar ijzeren rondes die je moeten ‘beschermen’ als je valt. De laatste meters naar huis toe weer even maximale sprint, toch even concentreren aangezien de weg hier niet echt vlak is en mijn enkel is ook nog niet je van het..

Om kwart over 10 vertrokken we richting the Operating Theatre. Justin en ik hadden in een voor mij recordtijd al passende kleding gevonden! Dit keer maar 2 broeken aan gehad en het shirt was meteen goed! Het probleem dit keer: OK-klompen! Er stonden wel een hele hoop schoenen in het kleine omkleed hokje, maar allemaal schoenen van artsen of assistenten die al binnen waren. De grootste maat die beschikbaar was: 43. Dat houdt dus in dat het 3 maten te klein is. We gingen dus de OT in met mooie kleding, kleine schoenen.
Er was in een kleine OK een meisje binnengebracht. Ze was tussen het apparaat gekomen waarmee meel wordt gemaakt. Haar rechter wijsvinger was hierdoor het topje ongeveer kwijt. Na een plaatselijke verdoving werd de vinger dus schoon gemaakt, nagel weg, stuk bot weg en vieze huid weg. Uiteindelijk toch nog maar 2 hechtingen aan de zijkant omdat het bleef bloeden. Het midden werd open gelaten omdat er hier altijd een weg moet zijn voor een mogelijke infectie om naar buiten te gaan.
Hierna gingen we naar de grote OK waar een man op bed lag. In een redelijk snelle oogopslag kon je zien wat er aan de hand was. Er was een tamelijke vergroting van het scrotum. We waren zeer benieuwd hoe dit kwam en hoe het zou zijn als er een incisie werd gemaakt. Helaas ging de beste man niet goed onder narcose dus ging de operatie niet door..
Hierna werd er alweer de volgende patiënt binnen gebracht. Een keizersnede weer! Dit keer stond ik er dus met m’n neus bovenop! Laat het alstublieft goed gaan dachten we! En gelukkig, de baby begon dit keer al te huilen voordat ze er goed en wel uit was! :D Gelukkig dus, de baby gezond! Het sluiten van de incisie bij de moeder duurde nog best lang! Vorige keer was ik meteen naar de andere OK gegaan, nu bleven we dus nog. Echt aardig wat hechtdraad was er voor nodig! Ik mocht nog een paar keer nieuwe aangeven, wel leutig.

Hierna lekker terug naar huis om te eten. Heerlijke sandwiches werden het! En stiekem aardig wat ook, we hebben net niet de plaat leeg gekregen. We hoopten dat al het witte brood zou werken als darm verstopper. Helaas, na al een dag aan de diarree te zijn is het tot nu toe nog steeds niet opgehouden.. Er heerst een kleine epidemie binnen onze groep.. Van de 12 hebben er al 11 diarree gehad. En helaas, ik ben niet diegene die het niet heeft.. We hebben een globale schatting gemaakt van het aantal wc bezoeken binnen 24 uur. Enkel gerelateerd aan de grote boodschap: 47! Nouja dat was dus de eerste 24 uur, erna zijn we maar gestopt met tellen..

Na het middageten weer les, erna nog even lekker luieren om vervolgens weer te gaan eten. ’s Avonds een nieuw spel geleerd: Weerwolven. Laten we het er op houden dat het net zo fanatiek gaat als het Koehandelen tijdens wintersport. Inmiddels zijn we het elke avond aan het spelen, verslavend is het dus ook nog. ’s Avonds nog een of andere slechte film gezien om vervolgens te gaan slapen.

Woensdag 3 oktober stond er een gehele dag met les op het programma. Na het ontbijt nog even tijd om te rusten, lekker op bed bijkomen van het pannenkoekenontbijt. Tussen half 12 en 1 nog even de zon in met de frisbee. Gelukkig waaide het dus was het nog uit te houden in de bijna 40 graden. Na de lunch hadden we nog een les, over de pharmacy in dit land, en wel specifiek op dit gebied. Het is heel anders geregeld dan in NL. Het ziekenhuis weet van te voren niet wat ze binnen krijgen wanneer de nieuwe voorraad komt. Ze moeten alleen doorgeven wat ze nog in voorraad hebben en wat er van gebruikt is. Ze kunnen dus niet zeggen hoeveel ze nodig hebben, dat wordt door anderen bepaald. Gelukkig werkt het zo in NL niet, dan zouden we niet zo’n snelle service hebben bij de apotheek!

Hierna was het zo ver, we gingen met Chris naar de watertoren! Het was kwart voor 5, anderhalf uur voordat het pikkedonker is dus. Het was weer diezelfde steile trap, op dezelfde plek nog steeds. Dit keer ging Chris voorop, ik was de laatste die naar boven ging. Op de vraag of het mooi was daar bovenop is maar een antwoord: JA ABSOLUUT!! Ik zal een foto toevoegen van het uitzicht en van ons bovenop! Werkelijk schitterend om op 30 meter hoogte over Zambia uit te kijken! Ik ging hier met het idee naartoe dat het best heuvelachtig of bergachtig zou zijn. Het lijkt wel Nederland!! Alleen dan wel op 1100 meter boven zeespiegel. Maar dat zie je natuurlijk niet. Alleen ergens in de verte zagen we iets van heuvels. Het was vooral ook weer erg droog in de omgeving! Bovenop was het aardig winderig, best wel lekker eigenlijk!

’s Avonds bleek de wind toch niet altijd fijn te zijn.. Ik ben aan m’n voorkant nogal verschrikkelijk verbrand :p Niet gevoeld dus door alle wind! Gelukkig kon ik wel heerlijk op mijn rug slapen, dus vanochtend werd ik wakker na een goede nacht. Al was het even slikken toen ik in de badkamer in de spiegel keek.. Rood tot in het kwadraat. Maar ik heb wel wat ik wilde, een kleurtje op mijn buik. Elk nadeel een voordeel dus! Hopelijk is het ergste rode er van af voordat we morgenmiddag naar de plaatselijke bevolking gaan.

Vanochtend ben ik samen met Nicole, Wieteke, Iris en Bart naar het morning report gegaan. Het overleg van de artsen voordat ze ieder hun ronde over de afdeling gaan doen. Ik kan nou niet zeggen dat dit heel veel heeft bijgedragen aan mijn bekwaamheid als arts. Dus maar snel door naar het meelopen. Nicole en ik gingen meelopen bij de mannenafdeling. We hebben ongeveer een uur gewacht voordat de arts kwam. Lekker Afrikaans. We waren niet de enigen die met de arts zouden mee lopen. Een hele groep studenten van the nursing school dus ook. Dit had ik bij de materity afdeling van de week ook. Het verschil is alleen dat dit een andere arts was. Deze arts was een stuk stiller, praatte zachter en legde minder uit. Minder fijn dus. Nicole voelde zich ook niet lekker, dus nog buiten gezeten om bij te komen. Totaal niet erg om lekker buiten te zitten in Afrika! We hebben nog wel een man 98 gezien!! Volgens mij toch best bijzonder in dit deel van Afrika!

Deze middag lekker vrij, vanavond uit eten bij het restaurant weer. Echt iets om naar uit te kijken; Pizza, hamburger en friet zijn alvast besteld!! En natuurlijk: COLA! We zitten nu ook film te kijken, ik kan namelijk echt niet meer naar buiten met mijn huidje.. Justin is zo vriendelijk geweest om ons te trakteren op een heerlijkheid vanuit Nederland: KRUIDNOTEN!! Wat lekker! En wat weinig zit er in zo’n zakje :( Gelukkig zijn ze er nog steeds wanneer we weer terug komen in NL. Of eigenlijk: dan zouden ze er pas voor het eerst moeten zijn! Schandalig dat je ze in september al kon kopen, mja dat is niet mijn zaak ;)

Dit was het alweer, het wordt allemaal wat normaler hier dus de verslagen minder. Morgenochtend lekker uitslapen. Fit beginnen aan een weekend die waarschijnlijk onvergetelijk wordt! Morgenmiddag gaan we richting de rimboe! Op naar een weekend bij de plaatselijke bevolking! Zal dus een verslag gaan maken maandag weer, tenzij ik natuurlijk ziek, zwak, misselijk en uitgehongerd ben. Maar daar geloof ik niet in, it will be fine!!

De groetjes vanuit het heerlijk nog warmer wordende Zambia! Is het waar dat het daar al lekker winters weer is? Kunnen we misschien een beetje regen krijgen van jullie? :)

P.S.
Inmiddels dus al uit eten geweest, internet lag er dus weer uit vanmiddag.. Heerlijk genoten van het eten, MAAR de cola was op :’( Zeer spijtig maarja, T.I.A!!